Niewiele informacji odnalazłam o tym świętym Kościoła katolickiego. Urodzony w drugiej połowie VII wieku kształcił się u benedyktynów w Worcester (Anglia), gdzie został mnichem, następnie kapłanem, a w roku 692 biskupem. Stał się reformatorem życia kościelnego w Anglii. Bronił świętości małżeństwa, stawał w obronie sierot i wdów. Jego reforma życia kościelnego spotkała się ze sprzeciwem ze strony miejscowego duchowieństwa, zaskarżając go przed papieżem Sergiuszem I. Po wyjaśnieniu w Rzymie przyczyny konfliktów, Egwin zyskał poparcie papieża i kontynuował zmiany. Był doradcą króla Mecji – Etelreda, jego syna Kenreda oraz Offy I – króla wschodnich Sasów. Podczas pobytu w Rzymie otrzymał od papieża zgodę na rezygnację z biskupstwa.
Na terenie ofiarowanym mu przez króla Mecji Egwin wybudował w latach 702-709 opactwo Evesham. Miejsce budowy klasztoru Matka Boża miała objawić Egwinowi. Pod koniec swego życia przeniósł się tam i pełnił rolę opata. Zmarł 30 grudnia 717r. w opinii świętości. Po śmierci przypisywano mu wiele cudów – przywracał wzrok i słuch, uzdrawiał chorych. Jego relikwie otaczane były tak wielkim kultem, że w 1077 roku trzeba było przebudować opactwo w Evesham, by mogło pomieścić pielgrzymów.
W ikonografii św. Egwin przedstawiany jest w stroju biskupim, w ręku trzyma rybę, w pyszczku której jest klucz.